เมื่อรู้ว่าจะต้องอำลาบริการบนรถไฟ ทีก็รู้สึกอ้อยอิ่งลังเลเหมือนกับว่ากำลังจะหลุดจากความฝันไปหาโลกแห่งความจริง ในโลกฝัน ทีสามารถปล่อยตนเองให้ล่องลอยไปตามกระแส สุดแท้แต่รถไฟจะสรรหาบริการมาให้ ในโลกแห่งความเป็นจริงจะต้องคิดเองว่าจะไปไหน ทำอะไร กินอะไร ไปอย่างไร กินที่ไหน ฯลฯ
ทีเร่ิมมองทุกสิ่งอย่างรอบตัวอย่างสังเกตถี่ถ้วนขึ้น ทั้งๆที่อยู่มาแล้วเกิน ๒๔ ชั่วโมงก็ยังค้นพบสิ่งแปลกตาได้อีก ชื่นชมความประณีตละเอียดละออที่แฝงอยู่ในงานตกแต่งห้องนอนและตู้อาหาร งานไม้ งานกระจก งานเซรามิก กระทั่งโตีะอาหารที่พับให้แคบก็ได้กว้างก็ได้ สุดแท้แต่ประโยชน์ใช้สอยในแต่ละเวลา และประทับใจกับหลักการออกแบบ
การอำลายิ่งเป็นจริงเป็นจังขึ้นเมื่อบริษัททัวร์ทบทวนสรุปเส้นทางท่องเที่ยวให้ผู้โดยสารได้ฟัง พนักงานต้อนรับสรุปค่าใช้จ่ายที่บางคนเลือกดื่มไวน์ บรั่นดี วิสกี้ สาเก หรือเหล้าโชจูบางยี่ห้อ พิเศษ เพิ่มเติม และทบทวนรายการสินค้าในใบสั่งซื้อสินค้าที่พนักงานบนร้านค้าเคลื่อนที่(คือรถไฟ) ได้แจ้งคำสั่งซื้อส่งไปยังสำนักงานเรียบร้อยแล้ว สินค้าจะส่งมอบที่สถานีฮากาตะอันเป็นจุดหมายปลายทาง
การจ่ายเงินไม่เป็นข้อจำกัด เพราะว่าผู้โดยสารใช้บัตรเครดิตที่ต่างก็ได้ลงทะเบียนไว้ล่วงหน้ากับบริษัท ณ สถานีต้นทางแล้ว
สำหรับผู้สนใจชื่อสาเกและโชจูพิเศษที่มีให้เลือกบนรถไฟ นี่คือตัวอย่างรายชื่อ Daiginjo Gokujo Kitaya, Daiginjo Nabeshima, Motiizou 3yr.
ผู้โดยสารหลายคนประเมินพนักงานและบริการโดยไม่ต้องเกรงใจพนักงานที่ฟังภาษาไทยไม่รู้เรื่อง แต่อันที่จริงทีอยากให้เขาฟังรู้เรื่อง
การไม่ต้องคิดเรื่องทิปพนักงานทำให้การให้และรับบริการจริงใจด้วยกันทั้งสองฝ่าย คนให้บริการไม่คาดหวังเพราะไม่อยู่ในวัฒนธรรมของเขา คนรับบริการไม่ต้องคิดลึกๆ ในจิตใต้สำนึกว่า ที่เขาดีกับเราเพราะเขาหวังทิปหรือเปล่า เราทิปเขาแค่นี้มากไปหรือว่าน้อยไป ฯลฯ
พนักงานสุภาพ เต็มใจให้บริการ ดูแลผู้โดยสารอย่างเป็นมิตรแต่ไม่คิดตีสนิท เมื่อใดที่ต้องการบริการ จะเจอพนักงานคนหนึ่งคนใดเสมอ และงานอีกหลายๆ อย่างเรียบร้อยอย่างลับตาผู้โดยสาร ไม่ว่าการเก็บถ้วยเก็บชาม ปูเตียงเก็บเตียง จัดโต๊ะเก็บโต๊ะ ทุกคนทำงานด้วยใบหน้ายิ้มแย้มพร้อมบริการ
ผู้โดยสารคนหนึ่งที่เป็นอดีตผู้บริหารของสายการบินสรุปว่า บริการทุกอย่างเหนือความคาดหมาย